RECENSIE | PAAZ - Myrthe van der Meer

Als Emma van de ene op de andere dag opgenomen wordt op de paaz, weet ze één ding zeker: hier is een fout gemaakt. Ze heeft namelijk een leuke baan, een geweldige vriend en een goed leven, dus dat ze dood wil kan dan toch geen probleem zijn?

Het is het begin van Emma's zoektocht door de absurde wereld van de psychiatrische kliniek met al haar regels, pillen en diagnoses - een zoektocht naar de uitgang, maar boven alles een zoektocht naar zichzelf. Tijdens haar reis langs vreemde patiënten en nog vreemdere therapeuten, depressieve kerstballen en onverwachte vriendschappen, begint Emma te beseffen dat ze hier niet voor niets zit, en dat zij de enige is die kan bepalen of, maar vooral ook hóé ze ooit de paaz weer verlaat.

Ook al werk ik zelf in een ziekenhuis en ken ik het reilen en zeilen op de verpleegafdelingen, de PAAZ blijft altijd een stukje onbekend terrein. Er rust ook nog altijd een taboe op. Hoewel mensen het van de daken zouden schreeuwen dat ze op de afdeling, ik zeg maar iets, Inwendige Geneeskunde hebben gelegen, zullen ze niet snel geneigd zijn toe te geven dat ze ooit behandeld zijn op de PAAZ. Het lijkt wel alsof je dan voor de rest van je leven een etiket van 'gek' of 'halve gare' opgeplakt krijgt. Wat ik erg jammer vind, want voor mensen die beseffen dat ze hulp nodig hebben en die ook effectief zoeken, daar kan ik alleen maar respect voor hebben.

Tijdens het lezen kreeg ik het gevoel dat ik het verhaal van een vriendin aan het lezen was, ook al ken ik niemand die er een verblijf op de PAAZ heeft opzitten, of toch niet persoonlijk. Gaandeweg kreeg ik echt een band met Emma. Ik had medelijden met haar, maar ik begon haar ook spontaan aan te moedigen als ze weer op goede weg was.

Myrthe van der Meer weet op een heel treffende en duidelijke manier te verwoorden wat er in Emma's hoofd (en dat van haar) omgaat. Dit boek is echt "Het leven zoals het is... PAAZ". Ook schrijnende situaties op de PAAZ worden niet uit de weg gegaan. 

Leuk extraatje: de depressieve kerstbalkaarten! Die zijn in één woord geweldig! Al zijn ze wel limited edition ondertussen, want bij de tweede druk van PAAZ zitten ze jammer genoeg niet meer bij!

Ze zijn erg zeldzaam, boeken die tegelijk zo ontroerend, schokkend, grappig en verrassend zijn. Met PAAZ heb je zo'n boek in handen!

Een voorsmaakje:

'Fijn weekend,' zegt Simonne over haar schouder. 'En doe niets wat ik ook niet zou doen.'

'En ook niets wat ik blijkbaar wel zou doen,' mompel ik cynisch.

'Nou ja!' Marja schudt haar hoofd.

'En als je het doet,' zegt Simonne grijnzend, 'doe het dan goed. Geen pillen mengen, dat kots je toch  alleen maar uit.'

'Altijd aan het einde van het perron, anders geeft het zo'n rommel.'

'Nooit in de breedte snijden, maar altijd in de lengte.'

'En niet voor de locomotief,' voegt Dimitri toe. 'Altijd voor de tweede of derde wagon, anders is het zielig voor de machinist.'

We kijken elkaar een moment aan. Dan barsten we in lachen uit.

Score:

««««½

C Dit boek is iets voor jou als je houdt van waargebeurde verhalen overgoten met een sausje van cynisme.

D Ik kan eigenlijk niet eens een reden bedenken waarom dit boek niets voor jou zou zijn...

PAAZ

Myrthe van der Meer

ISBN 9789044336672

Aantal pagina's: 352

Uitgeverij The House of Books (2012)